Eşim beni sevdigini diyordu ama biraz kilolu olduğum amacıyla benimle dalga geçiyordu, annemlerle aynı mahallede oturuyoruz, kizkardesim eşinden ayrıldı annemlerde kalıyordu eşim bana ne alsa kardesimede alıyordu, birgun elbise almış bana, ama kızkardesimede almış aynısını, ikimizde denedik elbiseleri ama tabi ben kilolu olduğum amacıyla hoş durmadı, eşim bana döndü ” bak kardeşine neguzel yakisti sende biraz zayıfla bundan sonra dedi” kardeşim eşime çok kızdı nebicim konuşuyorsun ablamla biraz saygılı ol karına enişte dedi. Bu çok hoşuma gitti, ilkkez biri beni eşime karşı savundu. Karar vermiştim eşimin hoşuna gidebilmek amacıyla neolursa olsun zayiflayacaktim, eşim eline telefonu alınca dünyayı unutan bir insan, neyapiyorsun dedigimde ya oyun oynuyorum yada video izliyorum diyordu, o gece bana başım ağrıyor ilaç getir içip yatayım dedi ,götürdüm içti, Bi vakit sonra Bi ilaç daha istedi geçmemiş baş ağrısı,iki ilacın verilen ağırlıkla yattı uyudu, bende tam yatmak üzereyken eşimin telefonuna mesaj geldi, şeytan bak o mesaja diyordu, ama uyanirsa diye de korkuyordum, zira mesajı okumak amacıyla parmak izini okutmam gerekiyordu, telefonu yavaşça aldim eşimin elinin yanına götürüp parmagini dokundurdum ilk denemede açıldı telefon, nerden bilirdim o mesajın hayatımın sonu olacağını…
Üsteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz.
O an kalbim deli gibi çarpmaya başladı, elim titredi ama mesajıgörmeden duramazdım. Telefonu açtım, mesajı okudum… “Canım, bu gece çok güzeldi, seni şuandan özledim.” Başımı döndüren bir şok dalgası sardı bedenimi, gözlerim doldu ama gözyaşlarım akmıyordu, sanki donmuş gibiydim. İçimde hem hiddet hem de korku vardı. O mesajın anlamını kabul etmek istemedim, belki bir hatalı anlaşılma, belki bir oyun, ama içimde bir ses bunun gerçek olduğunu fısıldıyordu.
Bir an durdum, ne yapmalıyım diye düşündüm. Uyandırıp hesap sormalı mıydım, yoksa sessiz sedasız sabahı mı beklemeliydim? Kafamda binbir fikir dolaşırken, gözüm telefona takıldı. Mesaj kimden gelmişti? Adını bilmiyordum, yalnızca kalp emojisiyle kaydedilmiş bir isimdi. O an mideme bir yumruk yemiş gibi hissettim. Bu, düşündüğümden de kötüydü.
Telefonu yerine koydum ve yatağa gittim. Yanında yatmak bile dayanılmazdı bundan sonra. Gözyaşlarım yavaş yavaş akmaya başladı, sessiz sedasız ağladım, solukim düğümlendi, ama sesimi çıkarmadım. O ise derin bir uykudaydı, sanki hiçbir şey olmamış gibi. Kafam karmakarışıktı; kalbim kırılmış, güvenim yerle bir olmuştu.
Sabah ne yapacağımı bilmiyordum. Tüm hayatım gözümün önünden geçiyordu. Çocuklarımın yüzlerini düşündüm, onları bu hale nasıl sokacaktım? Ya annem, kardeşim? Hepsini aklımdan geçirirken, içimde artan bir güç hissettim. Bir şey yapmalıydım. Ama ne?Sabah olur olmaz eşim kalktı, hiçbir şey olmamış gibi telefonunu aldı ve banyoya gitti. Ben de derin bir soluk aldım ve kararımı verdim.
Üsteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz.

Benzer Gönderiler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir