seneler önce sevdiği ama hiç açılamadığı o utangaç erkek duruyordu.
Adam, yüzünde hafif bir gülümsemeyle, “Merhaba Adile,” dedi. Gözlerinde tanıdık bir sıcaklık vardı. “Seni uzun vakittir görmedim ve konuşmak istediğim çok şey var.”
Adile, şaşkınlık ve sevinç içinde, “Merhaba,” diyebildi sadece. İçeri davetiye etti ve ikisi eş güdümlü oturup konuşmaya başladılar. Eski anılar, utangaçlıklar ve kaçırılan fırsatlar birer birer gündeme geldi. Adam, Adile’ye seneler önce hissettiklerini ve onu neden hiç unutamadığını anlattı.
Bu konuşma, aralarındaki duvarları yıkmış ve senelerdır beklenen bir başlangıcın kapısını açmıştı. O geceden sonra, Adile ve sevdiği adam, sık sık görüşmeye ve eş güdümlü vakit geçirmeye başladılar. Utangaçlıklarını ve çekingenliklerini geride bırakarak, birbirlerine olan sevgilerini her geride bıraktığımız gün daha da derinleştirdiler.
Adile bundan sonra yalnız değildi. Yıllar sonra gelen bu itiraf ve başlangıç, hayatına renk ve sevinç katmıştı. Sevdiği adamla eş güdümlü, yeni bir yolculuğa adım atmışlardı.