Maya başını salladı, süslü duvar kağıdına yaslandı. “Sanırım sadece… rahatlığa ihtiyacı var. Bebeklerin güvende hissetmeye ihtiyacı var.”
Nathaniel şakaklarını ovuşturdu, sorumluluklarının ağırlığı yorgun gözlerinden okunuyordu. “En iyi dadıları tuttum, tüm kitapları okudum, her uzmanın tavsiyesine uydum. Hiçbiri işe yaramıyor gibi görünüyor.”
“Belki de mesele uzmanlık değildir,” diye nazikçe önerdi Maya. “Bazen mesele sadece orada olmak ve sevgi sunmaktır.”
Nathaniel, göz göze gelmekten utanıyormuş gibi aşağı baktı. “Onun yanında olmadım, gerçekten. En iyi bakımı ve güvenliği sağlamanın yeterli olduğunu düşündüm.”
Maya, güven verici bir şekilde elini koluna koydu. “Orada olmak, sadece bir şeyler sağlamaktan daha fazlasıdır. Bağlantı kurmakla ilgilidir.”
Yavaşça başını salladı, sözlerini özümseyerek. “Bana… bana yardım etmeye gönüllü olur musun? Sadece bir hizmetçi olarak değil, bana bu… bağlantıyı öğretebilecek biri olarak mı?”
Maya, böyle bir isteği beklemediği için afalladı. Hayatının her alanını kontrol ediyor gibi görünen bir adamdı bu, ama işte burada, onun rehberliğini istiyordu. Küçük bedeni huzurlu ve mutlu, mışıl mışıl uyuyan Lily’ye baktı.
“Evet,” diye yanıtladı, sesinde şaşkınlık ve kararlılık karışımı bir ton vardı. “Size yardım edeceğim Bay Blake. Lily için.”
O geceden itibaren her şey değişmeye başladı. Nathaniel, Maya’nın nazik yönlendirmeleriyle Lily ile daha fazla vakit geçirmeye başladı. Onu kucaklamayı, onunla oynamayı ve en önemlisi ihtiyaçlarını dinlemeyi öğrendi.
Maya kendini sıradan bir hizmetçiden çok daha fazlası olarak buldu; bir sırdaş ve evin ayrılmaz bir parçası haline geldi. Blake malikanesinin bir zamanlar soğuk ve mesafeli atmosferi ısınmaya başladı. Nathaniel artık sadece katı bir milyarder değildi; aynı zamanda sevmeyi ve karşılığında sevilmeyi öğrenen bir babaydı.
Günler haftalara dönüşürken, Nathaniel’in Lily’yle etkileşimleri de değişti. Uzun süredir sürdürdüğü soğuk tavır eriyip gitti ve derin bir şefkat ve kırılganlığa sahip bir adam ortaya çıktı.
Maya hizmetçi olarak kalsa da, rolü geri dönülmez bir şekilde değişmişti. Artık hiç beklemediği bir ailenin önemli bir parçasıydı. Bir zamanlar sessiz salonların ve yalnız yankıların mekanı olan Blake malikanesi, kahkahalarla ve ebeveynle çocuk arasında paylaşılan ninnilerin yumuşak mırıltısıyla yankılanıyordu.
Sonunda Maya’nın basit şefkat eylemi her şeyi değiştirmişti ve bazen bir hayatı değiştirmek için gereken tek şeyin nezaket, sabır ve herkes vazgeçtiğinde tutunma cesareti olduğunu kanıtlamıştı.